Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

σκατα

δεν καταλαβαινω πως εισαι. πως μπορει να εισαι? δεν αλλαξε τιποτα? πως εισαι καλητερα? τοσο για το πουτσο ηταν η σχεση μας? δεν σου λειπω? οταν πεφτει γι αυπνο το βραδυ δε σου λειπω? τι σκεφτεσε?
πως γινετε να εισαι τοσο στ αρχιδια σου να μην δινεις ουτε ενα σημαδι κατι? εμενα καθε μερα μου φενετε ατελειωτη καθε λεπτο π περναει σε εχς σκεφτει 3 φορες. δε καταλαβαινω ποσο λιγο μαγαπουσες για να μην σκεφτεσε κ εσυ τα ιδια
πως γινετε να χανεις καπιον π εισαι μαζι του 3 χρονια κ να μην αλλαει τιποτα μεσα σου να μην σε νοιαζει καν.
καθε φορα π σε ρωταγα αν εισαι ερωτευμενος μαζι μου κ τι σου αρεσει σε μενα δεν καταλαβαινα γιατι τσαντιζοσουν κ δεν ηθελες να απαντησεις.
τωρα καταλαβαινω οτι απλα δεν ειχες τιποτα να πεις.
με πληγωνει γιατι ειμαι σιγουρη πως τωρα ευχεσε να ειχαμε χωρισει πολυ νωριτερα, γιατι ξερω πως δεν εχεις κρατησει τιποτα απο μενα κ πως ολα αυτα που ειχα στο μυαλο μου για σενα κ για μας ηταν μονο στο δικο μου μυαλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου