Χτες σε πείραξε όταν νόμιζες οτι πήγα να σου πω να μην βρεθούμε... σπίτι σου ψιλοχίωσες τους φίλους σου για να κάτσουμε κι άλλο μαζί...το βράδυ δεν με άφηνες να φύγω και ήθελες να μείνω κι άλλο...και στις 5 το πρωί μεθυσμένος μου έστειλες μήνυμα......
όλα αυτά είναι τέλεια...αλλά πολύ αργά. Με στεναχωρεί αυτό. Ξέρω οτι με αγαπάς...όπως σ' αγαπάω κι εγώ..Αλλά γιατί? γιατί τα κάνεις όλα αυτά? Αν μου έδινες τόση σημασία όταν τα είχαμε...δεν θα χωρίζαμε ποτέ.
Τι ειρωνία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου